Fietstocht

Helaas, ook vandaag hadden onze bloggers geen tijd om een verslag te maken. Om jullie toch op de hoogte te houden, nemen de begeleiders jullie mee op een ontzettend drukke dag.

Maandagochtend voelden we aan het ontbijt wat stress bij een aantal leerlingen.
Was het de stress voor de tegenwind op de Zeelandbrug?
Was het de angst voor de Japanners?
Of kwam de DLF-rit te dichtbij?

We denken alvast het laatste, want na ongeveer 20 kilometer barstte de strijd los op de Sint-Philipsdam. Een heuse wielerwedstrijd van 8.5 km.
Siebe en Lotte wonnen hun categorie. Wat een prestatie!
Ook een kleine vermelding voor Maarten en Tom, die de wedstrijd van de begeleiding wonnen.

Na het middagmaal werden we aangenaam verrast. Guillaume trakteerde de ganse groep op een lekker ijsje in Zierikzee.

Meteen na het ijsje, reden we door naar de Zeelandbrug. Alle stress voor de tegenwind was dit jaar overbodig. De kilometers vlogen voorbij met de wind in onze rug. De start van een snelle rit naar Domburg.

Net voor het binnenrijden van ons kasteel, namen we nog een frisse duik in de zee. Op deze warme dagen kan dat best deugd doen.

Uitladen, douchen, eten… we moesten ons toch wat haasten voor de Red Devils. In de cafetaria van onze hostel keken we naar de match. Eigenlijk was het niet te doen. Het lawaai en gezeur van de leerlingen bij de 0-2 achterstand…Het uitbundig gejuich bij de 3-2.  Sport kan soms toch mooi zijn.

Tot morgen.

Onze wekker, Donald, maakte ons wakker om 6u45 omdat de ochtenden aangenamere temperaturen hebben. Zakken inpakken, klaarmaken en dan stond er een heerlijk ontbijt op ons te wachten. Onze herbergier was een oud-leerling van SPC en wenste ons een fijne tocht.

De tocht van 65 km (vandaag was een soort rustdag volgens de leerkrachten J) ging wel vrij vlot buiten. Een kleine stop met een tienuurtje en de weg weer op. De volgende stop was om 12 uur, met een middagmaal gemaakt door Farilda en Roxanne: boterhammetjes met groentjes, kaasjes en salamitjes.

Daarna sprongen we weer op de fiets, staken we de grens naar Nederland over (!!!) waarna Donald ons een kleine uitleg gaf bij een moerassig gebied in één van de grootste natuurgebieden van Vlaanderen. Hierna maakten we de tocht af (met een gemiddelde snelheid van 19 km/u) tot aan de jeugdherberg.

De kamers gaan verkennen en dan kwam het voorstel om je aan de binnen-Schelde af te koelen. Iedereen blij natuurlijk, met dit weer! Een uurtje hebben we aan het koele water gezeten en snel weer terugkeren om op tijd te zijn voor het eten.

De pot schafte patatjes met groentjes en stukjes kip in een sausje. Vandaag vroeg gaan slapen werd er gezegd want morgen zal een zware dag worden (95 km). Nu zijn Donald, Roxanne, Maarten en nog wat andere (avontuurlijke) mensen zijn gaan geocachen. Tot morgen!

 

 

 

Om 8 uur stonden we klaar op school. Nog snel een kusje van de mama en dan vertrokken we. Meer dan 30° in de volle zon, met liters water en zonnecrème stond er een lange tocht van meer dan 85 km op ons te wachten.

De eerste (al heftige) berg was er één van 10%, hijgen en puffen tot boven. De overige heuvels waren minder uitputtend. We hebben enkele pauzes genomen waarin we moesten “drinken, drinken, drinken en smeren, smeren, smeren!” Tijdens zo’n pauze vulden we onze drinkbussen, kregen we een fruitje en een koekje.

Onderweg moest de groep soms halt houden. Maarten viel een paar keer en verbrak hierbij het record  met 4 heel kleine valpartijen op een dag. Gelukkig was alles dik in orde en kwam hij als allereerste aan in Zoersel.

Platte banden waren ook een oorzaak van het stoppen (4) maar voor de rest ging deze dag toch vrij vlot! Het tempo lag zeer hoog maar iedereen kon wel volgen, alleen nog eens stoppen voor een lekke band die niet direct gemaakt kon worden.

Leuke jeugdherberg, een vriendelijk koppel en lekker eten J. Tot morgen!